Colomannus (Sanctus)

Sanctus Colomannus^[1] (natus in Hibernia; mortuus die 17 Iulii anno 1012 prope Stockerau) filius regius Hibernicus fuisse traditur, qui in Terram Sanctam peregrinans prope Stockerau captus et supplicio capitis affectus est.

Fenestra ecclesiae paroecialis Liesing (Vindobona), confecta a Martino Häusle

Fontes recensere

Nuntii antiqui de vita Sancti Colomanni inveniuntur apud Thietmarum Merseburgensem in Chronico eius ad annum 1017^[2] et in Passione sancti Cholomanni abbatis Mellicensis Erchenfried († 1163).^[3]

Notae recensere

↑ etiam Choloman(n)us, Koloman(n)us
↑ Thietmari chronicon a. 919–1018 VII, 54. In: Georg Heinrich Pertz et al. (ed.): Scriptores (Folio) 3: Annales, chronica et historiae aevi Saxonici. Hannoverae 1839, p. 860 (Monumenta Germaniae historica, in interrete)
↑ Passio sancti Cholomanni. In: Georg Heinrich Pertz et al. (ed.): Scriptores (Folio) 4: Annales, chronica et historiae aevi Carolini et Saxonici. Hannoverae 1841, p. 674–678 (Monumenta Germaniae Historica, in interrete^{[nexus deficit]})

Bibliographia recensere

Karl Lechner: Die Babenberger. Markgrafen und Herzoge von Österreich 976–1246. 6. editio, Böhlau, Vindobonae et al. 1996, ISBN 3-205-98569-9
Gerhard Floßmann (ed.): Stadtbuch Melk. Kultur-und Museumsverein Melk, Mellici 1998, ISBN 3-9500896-0-8
Friedrich Wilhelm Bautz, "Coloman (Colman, Kolman)" in Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon vol. 1 (Hammonae, 1975; reimpr. 1990. ISBN 3-88309-013-1) col. 1100 (Theodisce)

Nexus externi recensere

Vicimedia Communia plura habent quae ad Sanctum Colomannum spectant.

Haec stipula ad religionem spectat. Amplifica, si potes!

[1] tiam Choloman(n)us, Koloman(n)us

[2] Thietmari chronicon a. 919–1018 VII, 54. In: Georg Heinrich Pertz et al. (ed.): Scriptores (Folio) 3: Annales, chronica et historiae aevi Saxonici. Hannoverae 1839, p. 860 (Monumenta Germaniae historica, in interrete)

[3] Passio sancti Cholomanni. In: Georg Heinrich Pertz et al. (ed.): Scriptores (Folio) 4: Annales, chronica et historiae aevi Carolini et Saxonici. Hannoverae 1841, p. 674–678 (Monumenta Germaniae Historica, in interrete^{[nexus deficit]})

[1]

[2]

[3]