Cantabria

Cantabria est regio Europaea prope Mare Cantabricum, in septemtriones Paeninsulae Hibericae sita, in praesenti communitas autonoma Hispaniae, et regio historica in suo statuto autonomiae agnoscitur. Oriente Vasconiae (provinciae Biscaiae), Meridie Castellae et Legioni (provinciis Legionis, Palantiae et Burgorum), Occidente Principatu Asturiarum et Septemtrione Mari Cantabrico finitima est. Caput Andreapolis sive Santander sive Portus Victoriae (Hispanice: Santander) est.

Cantabria

Res apud Vicidata repertae:

Cantabria: insigne

Cantabria: vexillum

communitas autonoma Hispaniae
Civitas: Hispania
Locus: 43°20′0″N 4°0′0″W
Situs interretialis

Fines

Procuratio superior: Hispania
Territoria finitima: Principatus Asturiarum, Castella et Legio, Vasconia

Forma

Area: 5 321 chiliometrum quadratum
Caput: Santander

Gestio

Praefectus: María José Sáenz de Buruaga

Vita

Incolae: 584 507
Zona horaria: UTC+1, UTC+2

Commemoratio

Paean: Himno a la Montaña

Tabula aut despectus

Cantabria: situs

Etymologia

Varii auctores de origine etymologica nominis Cantabriae tractaverunt. Quamquam adamussim nescitur, theoria ab expertis probatissima ut a Celtica aut Ligurica radice cant- 'saxum' aut 'petram' significante cum suffixo -abr, crebro in Celticis regionibus, proficiscatur suggerit, ergo ut nomen "populum in montibus aut saxis habitantem" significet infertur, ad abruptum et montuosum territorium Cantabriae referens.

Historia

Prima mentio scripta nominis Cantabriae ad annum 195 a.C.n. repetit quo historicus Marcus Porcius Cato Maior in suo libro "Originibus" de ortu fluminis Hiberi in natio Cantabrorum loquitur. Ex illo tempore, prolationes de Cantabris et Cantabria communes sunt quia Cantabri mercenarii variorum conflictuum intra extraque Paeninsulam serviebant. Fama est ut bellum Carthaginensium contra Romam per Secundum Bellum Punicum per mentiones Silii Italici (libro III) et Horatii (libro IV, carmine XIV) participavissent. Postea, pleraeque mentiones e principiis Belli Asturici contra Romam anno 29 a.C.n. oriuntur. Circa 150 mentiones de hoc populo servantur cuius fama a Graecis et Romanis agnita est. Cuius territorium ultra fines praesentis communitatis autonomae expansum est; Septemtrione mari Cantabrico, cum cuius nomine eam Romani baptizaverunt; Occidente Occidentalibus culminibus vallis fluminis Saliae (Hispanice: Sella) praesentis principatus Asturiarum finitimum; Meridie usque ad hodiernam provinciam Burgorum et fines fluminis Aquariae (Hispanice: Agüera) expansum est.

Prolapso Imperio Romano, Cantabria suam independentia recuperavit et eam servavit usque ad impetus Regni Visigothi. Rex Liuvigildus in Cantabriam anno 574 "incursavit" et Amaiam Patriciam (Hispanice: Amaya) et Meridiem regionis cepit Visigothicam provinciam ibi cum nomine Ducatus Cantabriae formans qui regio finitima serviebatn ut Cantabri et tuns eorum vicini Vascones dominarentur. Septemtrione montis, Cantabri suam independentiam et modum vivendi usque ad Arabicam irruptionem servaverunt. Anno 714 Musulmani valles Hiberi irruperunt et Amaiam Patriciam, caput Cantabrum, ceperunt, ut Cantabri bellicos fines ad defensionem suam disponendam formarent cogentes.

In primis annalibus Recuperationis, Cantabria regio adhuc definiebatur, et titulo ducis Cantabriae utebantur. Ex illo tempore, documentales fontes nomine Cantabriae rare utebantur, quia praevalebat nomen "Asturiarum" cum regionibus nominatis "Asturiis Sanctae Iulianae" (Hispanice: Asturias de Santillana), "Asturiis Transmagradae" (Hispanice: Asturias de Trasmiera) et "Asturiis Laredi" (Hispanice: Asturias de Laredo). Cum nucleo Fraternitatis Quattuor Villarum -Andreapolis, Laredum, Portus Amanus et Portus Vereasueca- ((Hispanice: Santander, Laredo, Castro Urdiales, San Vicente de la Barquera) Fraternitas Maritimarum formaverunt, iungendis omnibus praecipuis portibus Oriente Asturiarum sitis. Quattuor Villae cum hominibus navibusque Racuperationem Vandalitiae active participaverunt, replendis Gadibus et Portu Menesthei ((Hispanice: Puerto de Santa María) cum familiis e portibus maris Cantabrici profectis. Etiam naves Quattuor Villarum Hispalis captionem participaverunt, rumpendo ponte navium connectente Trianam et Hispalem, quod cum navi et Turri Aurea in insignibus Andreapolis et Cantabriae depingitu. Regibus Catholicis regnantibus, Fraternitas Quattuor Villarum exstincta est, substituta Corregimento Quattuor Villarum.

Labarum Cantabrum, Romanum signum et symbolum Cantabriae

Fines Ducatus Cantabriae

De saeculo XVI usus nominis Montis plano populari et litterario incepit ut antiqua Cantabria designaretur contrapositione Castellae, quae Oropedium nominabatur. Haec distinctio adhuc est et origo gentilicii "montanus" (Hispanice; montañés) velut synonymum "cantabri". Tunc etiam nova curiositas studiorum de Cantabria et Cantabris ortus est.

Gradus autonomiae quem parvae entitates patiebantur in quas Cantabrum territorium dividebatur, iuxta cum inopia opium, causa debilitatis ob Burbonicum centralismum fuit. In dies magis angustiis et problematibus uniuscuiusque entitatum obviam singillatim ire difficilius erat. Quod contactus inter municipia, valles et iurisdictiones acceleravit, polarizatos in Contionibus Provinciae Novem Vallium, quae a legatis per traditionalia organa autogubernationis lectis conducebantur. Duae res gestae contribuerunt cum processus integratorii culminatione; collectiva cupiditas ut aedificationi pontis Deobrigae (Hispanice: Miranda del Ebro) contribuere vitaretur quae praefectus Burgorum anno 1775 imposuit quo Cantabria duae gravia diluvia passa erat; et altera ex parte necessitas collusionis ut e magna quantitate praedonum in Cantabria agentium ob inoperantiam iustitiae propter opium parcitatem protegerentur. Missa convocatione a legato generali Novem Vallium (Hispanice; Nueve Valles) contioni quae Ponte Sancti Michaelis (Hispanice; Puente San Miguel) die 21 Martii anni 1777 celebraretur, iurisdictiones angustiis affectae legatos miserunt sua territoria provinciae iuncturos. Anno 1778, post varias necessarias gestiones, administrativa iurisdictionalisque unitas obtenta est, et die 28 Iulii anni 1778 provincia Cantabriae constituta est, quae praeter Novem Valles Sanctam Iulianam Maris, Pagum Vermularum, Oppidum Cartium (Hispanice; Santillana del Mar, Lugar de Viérnoles et Villa de Cartes, respective) et suam iurisdictionem, Vallem Buelnae, Vallem Ciezae, Vallem Iguniae (Hispanice; Valle de Buelna, Valle de Cieza et Valle de Iguña, respective) pagos Portus Vereasuecae, Larium, Puxaii, Pedis Conchae et Barginae, Vallem Anievarum et Vallem Toranzi (Hispanice; San Vicente, Llares, Pujayo, Pie de Concha, Bárcena, Valle de Anievas et Valle de Toranzo respective) includentem inclusit. Provinciae creatio a rege Carolo III Hispaniae die 22 Novembris anni 1779 sancta est.

Institutae sunt praeterea facilitates futurae integrationi aliarum iurisdictionum aequarum iurum et munerum. Sic iuncti sunt Abbatia Sanctae Iuliae, valles Tudancae, Polacionum, Ferrariarum, Castaneatae, pagus Turris Campi et sua iurisdictio, Vallis Portus Vereasuecae, Vallis Carreti, Transvisi et pagi Campi, Sancti Rochi et Sancti Petri Hispanice; Abadía de Santilla, Tudanca, Polaciones, Herrerías, Castañeda, Torrelavega, San Vicente, Carriedo, Tresviso, La Vega, San Roque et San Pedro respective), velut urbs Andreapolis et sua abbatia. Ob contentionem urbis Laredi, buleuterium Andreapolitanum, quod nomen Cantabriae provinciae saeculo XIX ineunte creatae incepit, denominationem Andreapolitanae sive Santanderis sive Portus Victoriae Iuliobrigensium (Hispanice; Santander) imposuit ut nullum dubium de capite provinciae. Anno 1821, die quo deputatio provincialis Parlamento Constutionali (Hispanice; Cortes Generales) decretorium propositum de finibus provinciae et regionibus iudicialibus (Hispanice; partidos judiciales) denominationem Cantabriae proponens obtulit, buleuterium Andreapolitanum id refutavit, et nomen Andreapolitanae sive Santanderis sive Portus Victoriae Iuliobrigensium (Hispanice; Santander) impositum est.

Incrementum curiositatis de historico et avito Cantabriae charactere qui e saeculo XVIII inceperat per saeculum XX cum politico charactere continuat. Factio Foederalis Cantabria (Hispanice; Partido Federal de Cantabria) Statutum Autonomiae Foederali Civitati Cantabro-Castellanae anno 1936 elaboravit quod nunquam probatum est ob Belli Civilis Hispanici ortum. Velut sequela belli et marginationis tendentiae cuiusvis Regionalisticae sive Nationalisticae, officializatus est usus nominis Andreapolitanae sive Santanderis sive Portus Victoriae Iuliobrigensium, quamquam nomine Cantabriae adhuc athleticae foederationes adhuc utebantur.

Die 30 Decembris anni 1981 processus ex anno 1979 buleuterio Capitonis Salis (Hispanice; Cabezón de la Sal), Ambrosio Calzada Hernández praeside, inceptus desinit. Hoc commune praevisum processum in articulo 143 Constitutionis Hispanicae aperuit quod ad autonomiam Cantabriae per constitutionale autogubernationis praeceptum "provinciis cum regionali historica entitate" duxit. Anno 1981 Statuto Autonomiae probato et rege obsignato, Cantabria suam autonomiam consecuta est et e praeautonomico Castellae et Legionis regimine cui iuncta erat liberata est. Anno 1982 nomen Cantabriae provinciae et communitati autonomae recuperatum est.

Geographia

Prospectus Sanctae Marinae (Hispanice; Santa Marina)

Cantabria montuosa et litoralis regio est, cum ponderis naturali patrimonio. Duae geographicae areae distinguuntur:

• Maritima: Litoralis lacinia humilium, latarum et lenium vallium; 10 km lata, minus quam 500 m alta; mari per litoralium fossarum lineam finitima est quae ostiis fluminum divisa praecipitia formant.
• Montuosa: Longum saeptum abruptorum montium parallelorum mari quod Cantabrici Montis (Hispanice; Cordillera Cantábrica) pars facit. Plerumque saxo calcario carusardiis phaenomenis quae pleramque Cantabriam tegunt affecto formatur. Altissima culmina Montes Aregenis et Auseba (Hispanice; Montes de Europa), amplius 2.500 m alti, sunt.

Cantabria super Mesozoicas structuras statuitur, Cretaceis calcariis graviter plicatis praesertim formatas. Morphologicus prospectus essentialiter montuosus creatus est, in quo terreni inversiones praedominant. In terreni multiplicitate, latitudinaliter, e litore usque ad divisoriam cum Castellana Planitia (Hispanice: Meseta Castellana) distinguendae sunt secutae unitates: litorale pulpitum, montes intestini (La Montaña, 1500-2000 m) et superiores terrae Hiberi (Hispanice; Ebro). Litus, abruptissimum, numerosa brachia et naturales portus format, ubi plerique incolae densantur. E brachio Portus Blendii (Hispanice; ría de Suances) pulpitum exstinguitur quod post sinum Andreapolitanum (Hispanice; Bahía de Santander) denuo formatur. Intestini montes Cantabrico Monte (Hispanice; Cordillera Cantábrica) formantur qui longitudinaliter ex Oriente versus Occidentem Cantabriam dividunt et Oriente Vasconicis Montibus versus Meridiem iunguntur. In perpetuis montibus, in finibus inter Asturias et Legionem, fovea Liebanae et Montes Aregenis et Auseba (Hispanice; Hoya de Liébana et Montes de Europa, respective) qui in acumine Petrae Veteris (Hispanice; Peña Vieja) (2 613 m alto) culminant excellunt. Superioris Hiberi zona, latis vallibus formata, Planitiae terrenum nuntiat. Clima maritimi humidi (cum praecipitationes superiores quam 1000 mm annuae) et iucundi (annuae rationes 13º in litore et minore in intestinis) generis est. Principalia flumina Deva, Pas, Nansa, Saunium et Bisalia (Hispanice; Deva, Pas, Nansa, Saja et Besaya, respective) sunt.

Politia et gubernatio

Gubernationis instituta

Michael Angelus Revilla Roiz, praeses Communitatis autonomae Cantabriae

Communitas autonoma Cantabriae die 30 Decembris anni 1981 Statutum Autonomiae haec gubernationis instituta statuens probavit:

• Parlamentum Cantabriae praecipuum institutum autogubernationis communitatis autonomae, repraesentativum organum populi Cantabri est quod potestatem legisferam habet. A 39 legatis per suffragium universale per quatriennium ope repraesentationis proportionalis electis constituitur ubi cuncta communitas unam dioecesem comitialem format.
• Praeses Cantabriae maximam repraesentationem communitatis autonomae et ordinariam Civitatis Hispanicae in Cantabria ostentat; actionem Gubernationis praesidit, gerit et coordinat. Dux potestatis exsecutivae est. Parlamentum per partem maiorem absolutam in prima suffragiorum emissione aut per simplicem in secunda emissione eligitur, et postea a rege Hispaniae dicitur.
• Gubernatio Cantabriae organum politicam actionem et exsecutivum munus gerere suspiciens est. A Praeside, Praeside Vicario et Consiliariis a praeside ipso designatis formatur.

Postea Factione Populari (Hispanice Partido Popular) aut Unione Progressu Cantabriae (Hispanice; Unión para el Progreso de Cantabria) Ioannis Hormaechea gubernatas varias legislaturas, in praesenti gubernatio Cantabriae, ex anno 2003, coalitione inter Factionem Regionalisticam Cantabriae (Hispanice Partido Regionalista de Cantabria) et Factionem Socialisticam Operariam Hispanicam (Hispanice Partido Socialista Obrero Español) geritur. Communitatis Praeses Michael Angelus Revilla Roiz Factionis Regionalisticae Cantabriae et Praeses Vicaria Dolores Gorostiaga Factionis Socialisticae est.

Politicae factiones Cantabricae sunt:

• Factio Popularis (PP) (Hispanice Partido Popular)
• Factio Socialistica Cantabrica-Factio Socialistica Operaria Hispanica (PSC-PSOE) (Hispanice Partido Socialista de Cantabria-Partido Socialista Obrero Español)
• Factio Regionalistica Cantabriae (PRC) (Hispanice Partido Regionalista de Cantabria)
• Laeva Iuncta (IU) (Hispanice Izquierda Unida)
• Unitas Cantabrica (UCn) (Hispanice Unidad Cántabra)
• Concilium Nationalisticum Cantabricum (CNC) (Cantabrice Conceju Nacionaliegu Cántabru)

Divisio administrativa

Communia

Communia Cantabriae

Cantabria in 102 communia (Hispanice municipios) dividitur; singula singula oppidula et haec varios vicos possident. Aliquae communia homonymica cum uno oppidulorum sunt et aliquae nomen cum nullo oppidulo integrante impertiunt. Singulum commune singulo buleuterio (Hispanice; ayuntamiento) geritur; duae communia, Transvisum (Hispanice Tresviso) et Piscaria (Hispanice Pesquera), Consilium Apertum habent quia numerus incolarum 250 non attingit. Hae regiones Cantabriae sunt:

Nomen Latinum vel Latinizatum	Nomen Hispanice	Incolae (2007)	Locus tabulae
Ampuerum	Ampuero	3.951	2
Andreapolis sive Santander sive Portus Victoria	Santander	181.802	76
Anievae	Anievas	360	3
Arenae Iguniae	Arenas de Iguña	1.867	4
Argonii	Argoños	1.535	5
Arnuerum	Arnuero	2.073	6
Arredondum	Arredondo	546	7
Bargĭna Ciceri	Bárcena de Cicero	3.407	9
Bargina Pedis Conchae	Bárcena de Pie de Concha	794	10
Baredium	Bareyo	1.928	11
Cabarcus	Camargo	30.663	16
Camalenium	Camaleño	1.100	15
Campurrium Inferius	Campoo de Yuso	724	18
Campurrium Medium	Campoo de Enmedio	3.902	17
Campus Liebanae	Vega de Liébana	910	97
Campus Pasensis	Vega de Pas	916	98
Caornica	Cabuérniga	1.093	14
Capito Liebanae	Cabezón de Liébana	688	13
Capito Salis	Cabezón de la Sal	8.086	12
Cartes	Cartes	4.617	19
Castaneata	Castañeda	1.770	20
Cieza	Cieza	647	22
Cillorigum Liebanense	Cillorigo de Liébana	1.221	23
Colindres	Colindres	7.490	24
Comillae	Comillas	2.467	25
Consaepta Buelnae	Los Corrales de Buelna	11.223	26
Corvaria Toranzi	Corvera de Toranzo	2.199	27
Districtus Laureti	Alfoz de Lloredo	2.529	1
Fasciae Cistae	Hazas de Cesto	1.281	31
Ferrariae	Herrerías	685	33
Fluena	Luena	792	39
Fraternitas Campurrii Superioris	Hermandad de Campoo de Suso	1.949	32
Guriezum	Guriezo	2.145	30
Interambaquae	Entrambasaguas	3.120	28
Lamasonum	Lamasón	322	34
Laredum	Laredo	12.835	35
Liendum	Liendo	1.135	36
Lierganes	Liérganes	2.447	37
Limpidae	Limpias	1.536	38
Magrada	Miera	453	45
Malacoria	Mazcuerras	2.010	41
Marina Cudeii	Marina de Cudeyo	5.157	40
Medium Cudeium	Medio Cudeyo	7.339	42
Meruelum	Meruelo	1.467	43
Miengum	Miengo	4.135	44
Molledum	Molledo	1.742	46
Nansa	Rionansa	1.190	63
Navale	El Astillero	16.393	8
Noxa	Noja	2.425	47
Pelaga	Piélagos	17.681	52
Penagi	Penagos	1.719	48
Pesaquarius	Pesaguero	346	50
Petrarubea	Peñarrubia	372	49
Piscaria	Pesquera	75	51
Polaciones	Polaciones	263	53
Polancum	Polanco	4.224	54
Pons Viesgensis	Puente Viesgo	2.651	56
Portus Amanus	Castro Urdiales	29.660	21
Portus Blendium	Suances	7.707	85
Portus Vereasueca	San Vicente de la Barquera	4.557	73
Potes	Potes	1.500	55
Ramales Victoriae	Ramales de la Victoria	2.367	57
Razynes	Rasines	1.045	58
Reginosa	Reinosa	10.220	59
Ripamontanum Mari	Ribamontán al Mar	4.188	61
Ripamontanum Monti	Ribamontán al Monte	2.065	62
Rivus Lupae	Ruiloba	743	68
Rivus Tortus	Riotuerto	1.578	64
Rozae Vallis Arrugiae	Las Rozas de Valdearroyo	307	65
Ruentum	Ruente	1.022	66
Ruesga	Ruesga	1.129	67
Sancta Antonia	Santoña	11.574	80
Sancta Crux Bezanae	Santa Cruz de Bezana	10.463	74
Sancta Iuliana Maris sive Concana	Santillana del Mar	4.007	77
Sancta Maria Caionensis	Santa María de Cayón	7.556	75
Sanctus Georgius Reginosae	Santiurde de Reinosa	317	78
Sanctus Georgius Toranzi	Santiurde de Toranzo	1.351	79
Sanctus Felix Buelnae	San Felices de Buelna	2.271	69
Sanctus Michael Aguaiensis	San Miguel de Aguayo	149	70
Sanctus Petrus Rosmarineti	San Pedro del Romeral	565	71
Sanctus Rochus Fluminis Magradae	San Roque de Riomiera	456	72
Sarum	Saro	513	81
Saunium	Reocín	7.959	60
Scalantum	Escalante	761	29
Selaia	Selaya	1.985	82
Soba	Soba	1.442	83
Solorzanum	Solórzano	1.067	84
Toxi	Los Tojos	441	86
Transvisum	Tresviso	85	88
Tudanca	Tudanca	215	89
Turris Campi	Torrelavega	55.418	87
Udiae	Udías	840	90
Vallis Aflecae	Valdáliga	2.364	92
Vallis Oleae	Valdeolea	1.265	93
Vallis Portus Vereasuecae	Val de San Vicente	2.722	91
Vallis Prati Fluminis	Valdeprado del Río	324	94
Vallis Ripae Hiberi	Valderredible	1.137	95
Vallis Villae Viridis	Valle de Villaverde	383	96
Villa Absconsa	Villaescusa	3.468	100
Villa Carreti	Villacarriedo	1.764	99
Villa Erfuci	Villafufre	1.091	101
Votum	Voto	2.386	102

Regiones

Regiones administrativae

Tabula communialis regionalisque Cantabriae.

Anno 1999 lex probata est quae regionem (Hispanice comarca) necessariam et integrantem entitatem territorialis ordinationis zonae esse statuit, cuius processus creationis adhuc vix evolutus est. Lex creationem regionum creationem toti territorio non exacturam esse statuit dum regiones ad 70% communitatis non creatae sint. Andreapolis (Hispanice Santander) e lege exclusa est quia territorium urbis format. In praesenti regiones nec autonomia fruuntur nec administrativum characterem habent. Infra tabula cum regionibus est:

Nomen regionis Latinum vel latinizatum	Nomen regionis Hispanice	Nomen capitis Latinum vel latinizatum	Nomen capitis Hispanice	Color regionis in tabula
Regio Andreapolitana	Comarca de Santander	Andreapolis	Santander	Gilvus
Regio Bisaliae	Comarca del Besaya	Turris Campi	Torrelavega	Coccinus
Regio Campurrii et Vallium	Comarca de Campoo-Los Valles	Reginosa	Reinosa	Flammeus
Regio Liebanae	Comarca de Liébana	Potes	Potes	Rubidus
Regio Litoris Occidentalis	Comarca de la Costa Occidental	Portus Vereasueca	San Vicente de la Barquera	Viridis
Regio Litoris Orientalis	Comarca de la Costa Oriental	Laredum	Laredo	Violeus
Regio Sangae et Aquariae	Comarca de Asón-Agüera	Ramales Victoriae	Ramales de la Victoria	Ruber
Regio Saunii et Nansae	Comarca de Saja-Nansa	Capito Salis	Cabezón de la Sal	Flavus
Regio Transmagradae	Comarca de Trasmiera	Sancta Antonia	Santoña	Chlorus
Regio Vallium Pasensium	Comarca de los Valles Pasiegos	Villa Carreti	Villacarriedo	Lividus

Regiones naturales

Relate^? ad physicam indolem naturalis ambitus Cantabria in decem regiones (Hispanice comarcas) dividitur quae dissimilibus laciniis satis definitoriis vacant in quas territorium zonae scinditur.

• Lacinia litoralis:
  • Marina (Hispanice La Marina)
• Lacinia intermedia (Cantabricae valles litori perpendiculares):
  • Liebana (Hispanice Liébana)
  • Vallis Nansae (HispaniceValles del Nansa)
  • Vallis Saunii (Hispanice Valle del Saja)
  • Vallis Bisaliae (Hispanice Valle del Besaya)
  • Vallis Pasiensis et Pisoniensis (Hispanice Valle del Pas-Pisueña)
  • Vallis Magradae (Hispanice Valle del Miera)
  • Vallis Sangae et Sobae (Hispanice; Valle del Asón-Gándara)
• Lacinia Meridionalis (sinus fluminum Hiberi et Durii qui Capurrium et Valles formarent):
  • Campurrium (Hispanice Campoo)
  • Valles Meridionales (Vallis Ripae Hiberi, Vallis Oleae et Vallis Prati) (Hispanice Los Valles del sur: Valderredible, Valdeolea, Valdeprado)

Regiones historicae

E saeculo XIII ordinatio Cantabria in valles, totius Septemtrionalis Hispaniae propria, urbibus, oppidulis aut regionibus historicis (Hispanice ciudades, villas, regiones históricas) substituta est quae in vallibus glomerabantur.

• Liebana (Hispanice Liébana)
• Asturiae Sanctae Iulianae (Hispanice Asturias de Santillana)
• Transmagrada (Hispanice Trasmiera)
• Campurrium et Valles (Hispanice Campoo-Los Valles)
• Vallis Ripae Hiberi (Hispanice Valderredible)

Oeconomia

In Cantabriae oeconomia campus primarius solum 5.8 centesimae hominum activorum occupat, praecipue in re pecuaria; in agricultura cultiones maizi, patatae et holeris excellunt; piscatio, velut metalleutica zinci et lapicidinae. campus secundarius 30.4 centesimas hominum activorum occupat campus cum maxima productivitate est, praecipue in aedificatione. Aliae industriae Cantabricae siderurgia, industria alimentaria, industria chemica, industria chartaria, industria textilis et pharmaceutica sunt. Campus tertiarius 63.8 centesimas hominum activorum occupat.

Index cessatio Martio anni 2007 8.11 centesimae erat, minor quam Hispaniae. Productus domesticus grossus per capita 21 897 € erat.

Demographia

Demographica tabula Cantabriae. Incolae pro nucleo urbano

Incolae Cantabri anno 2005 568 091 erat, 1.29 centesimae incolarum Hispaniae. Spissitudo 106.8 inc./km²^? et exspectatio vitae 75 annorum viribus et 83 annorum mulieribus erat. Dissimilis aliarum communitatum autonomarum Hispaniae, Cantabria immigrantium destinatio non fuit.

Principales nuclei urbani Cantabrici in litore iacent. Caput, Andreapolis sive Santander sive Portus Victoriae (Hispanice Santander), 183 000 incolarum habet. Turris Campi (Hispanice Torrelavega), secundus nucleus urbanus Cantabriae, 60 000 incolarum habet. Ambae unum territorium urbis etiam formant. Portus Vereasueca (Hispanice Castro Urdiales), alius nucleus urbanus, quamquam solum 28 542 incolarum habet, communitatis quartus a maxima, ad territorium urbis Bilbaino pertinet et ergo volitantium incolarum numerus valde maior est.

Lingua

Lingua Hispanica sollemnis Cantabriae est.

Residua Lingua Cantabrica sive Montana (Hispanice Montañés) in Media Occidentali Cantabria et in Pasiensi et Sobae vallibus, in orientalibus montibus servatur. Haec lingua nec ordinatur nec sollemnem agnitionem habet, sed dialectos Asturolegionica ab aliquibus putatur, quamquam maxime hispanizata.^? Differt secundum vallem.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Cantabriam spectant.

• Situs administrationis Cantabriae (Hispanice)

Provinciae Hispaniae