Caliphatus Abbasidarum vel Caliphatus Bagdatensis fuit civitas qui magnam partem musulmanorum regnaverunt ab anno 750, cum caliphatum Omayadarum everterunt, usque ad 1258, cum Mongoles Bagdatum ceperunt. Abbasidae nomen traxerunt a progenitore Abbas ibn Abd al-Muttalib, Machometi patruo. Caliphatūs Abbasidarum conditor fuit As-Saffah, qui seditione facta anno 750 ad Lycum flumen Marwanum II Ommiadam bello superavit et occidit.

Post anno 945, caliphatus Abbasidarum in plures partes se separavit.
Illustratio e versione Arabica illius Materiae Medicae, sub dynastia Abbasidarum facta

Bibliographia recensere

  • Balbale, Abigail Krasner. Between Kings and Caliphs: Religion and Authority in Sharq al-Andalus (1145-1244 CE). Dissertatio in universitate Harvardense, anno 2012.
  • Halm, Heinz. Die Araber: von der vorislamischen Zeit bis zur Gegenwart. Monaci: C. H. Beck, 2004. ISBN 340650843X
  • Kennedy, Hugh N. The Early Abbasid Caliphate: A Political History. Totowa: Barnes and Noble, 1981. ISBN 0389200182
  • Le Strange, Guy. Baghdad during the Abbasid Caliphate: from contemporary arabic and Persian sources. Oxonii: Typographeum Clarendonum, 1900. Re-editio anno 1983, ISBN 0313231982

Nexus Externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad Caliphatum Abbasidarum spectant.
 

Haec stipula ad historiam spectat. Amplifica, si potes!