Beneduces[1] (Theodisce Bonaduz, Romancice Panaduz) est vicus Helveticus 2637 incolarum (anno 2007) qui ad pagum Grisoniam pertinet.

Despectus in Beneducem
Beneducei collocatio
Confluentes Rhenus anterior et Rhenus posterior.
Pontes a vico Beneduces in vallem Versam annis 1901 et 2012 constructi.
Sanctus Georgius contra draconem, pictura capellae Sancti Georgii Ruzunnis.
Pons ferriviae super Rhenum posteriorem.

Historia recensere

Beneduce olim Lingua Romancica, hodie Germanice loquitur. Prope vicum archaeologi magnam aream coemiterii epochae Medii Aevi ineunti invenierunt.[2] Vicus Beneduces anno 960 in charta donationis imperatoris Ottonis I in favorem ecclesiae cathedralis Curiae Raetorum citatus est.[3]

Geographia recensere

Beneduces ad fluvium Rhenum situs est. Prope vicum Beneduces sunt confluentes Rheni anterioris et Rheni posterioris.

Commeatus recensere

Prope vicum Beneduces sunt pluri pontes super bini fluvios Rheni:

  • Pons voraginis Ruinaulta[4]
  • Pontes vallis Versam
  • Pons viae super Rhenum anteriorem
  • Pons ferriviae Raeticae super Rhenum anteriorem
  • Pons ferriviae super Rhenum posteriorem
  • Pontes autoviae super Rhenum posteriorem

Aedificia recensere

Nexus externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad Beneducem spectant.

Notae recensere

  1. Cfr. Commentatio Bonaduz in Lexico historico Helvetiae: Theodisce, Francogallice, Italice
  2. John A. Brunner: Die frühmittelalterliche Bevölkerung von Bonaduz. eine anthropologische Untersuchung. Curia Raetorum 1972.
  3. Elisabeth Meyer-Marthaler, Franz Perret: Bündner Urkundenbuch. T. 1 (390–1199), Curia Raetorum 1955, p. 98–99.
  4. Pons pendulus voraginis Ruinaulta
  5. De picturis ecclesiae Sancti Georgii: Horst F. Rupp: Der Waltensburger Meister in seiner Zeit. Chur 2015. ISBN 978-3-89870-883-8. – Franz Lorenzi: Zur künstlerischen Herkunft des Waltensburger Meisters. In: Bündner Monatsblatt, 3/2015, p. 256–271.

Bibliographia recensere

  • Erwin Poeschel: Die Kunstdenkmäler des Kantons Graubünden III. Die Talschaften Räzünser Boden, Domleschg, Heinzenberg, Oberhalbstein, Ober- und Unterengadin. Berna 1940.