Basilius Perov

Basilius Gregorii filius Perov (Russice: Василий Григорьевич Перов, tr. Vasilij Grigor'evič Perov; natus 23 Decembris anno 1833, mortuus 29 Maii 1882) fuit pictor Russicus.

Basilius Perov

Res apud Vicidata repertae:

Basilius Perov: imago

Nativitas: 21 Decembris 1833; Tobolium
Obitus: 29 Maii 1882; Kuzminki District
Patria: Imperium Russicum

Familia

Genitores: Q120692888;
Familia: Krüdener

Memoria

Sepultura: Donskoe cemetery

Biographia

Basilius, filius spurius baronis Gregorii Kridener, natus est Tobolii 21 aut 23 Decembris 1833 (2 seu 4 Ianuarii 1834 Calendarii Gregoriani). In pueritia datus est cognomen Perov, de verbo pero quod Russice pennam significat, suae ingenionis fabre penna scribere causa. Annis 1846 – 1849 in Schola picturae Arsamasensi (cuius conditor et praefectus erat pictor paedagogusque Alexander Stupin) et annis 1853 – 1861 in Schola picturae, sculpturae et architecturae Moscuensi studebat.

B. Perov Supplicantium agmen rusticum in Pascha (1861)

Anno 1857 Basilius Perov primam picturam suam notabilem creavit. Initio decennii 187 delineavit seriem picturarum, mala societatis coarguentium, e.g.: Supplicantium agmen rusticum in Pascha («Сельский крестный ход на Пасхе», 1861), Oratio sacra in vico («Проповедь в селе», 1861), Sorbitio theae in Mytišči («Чаепитие в Мытищах», 1862). Annis 1862 – 1869 Perov stipendium Academiae Artium Russicae capebat. Mense Decembri anno 1862 vectus est Lutetiam (in qua urbe nonnullas picturas creavit), anno 1864 Moscuam rediit. Dimidio secundo decennii 187 pinxit imagines, ad homines miseres misericordia plenas: Suprema officia («Проводы покойника», 1865), Submersa («Утопленница», 1867), Caupona ultima prope custodiam («Последний кабак у заставы», 1868), etc. Anno 1869 Perov factus est unus fundatorum Societatis exhibitionum artis mobilium (Russice Товарищество передвижных художественных выставок, cuius participantes Передвижники, Peredvižniki vocantur), cuius membrum erat ad annum 1877.

B. Perov Venatores in mora (1871)

Initio decennii 188 pictor ille delineavit seriem effigiarum virorum culturae Russicae emeritorum: Alexandri Ostrovskij, Vladimiri Dahl, Theodori Dostoevskij, etc. Decennio illo Perov ut plurimum eventa vitae cotidianae delineabat in picturis suis, e.g.: Venatores in mora («Охотники на привале», 1871), Piscator («Рыболов», 1871), etc. Etiam se ad picturam historicam applicavit.

Ab anno 1871 Perov in Schola picturae, sculpturae et architecturae Moscuensi docebat.

Basilius Perov mortuus est 29 Maii (10 Iunii Calendarii Gregoriani) anno 1882 in vico Kuz'minki (qui nunc est pars urbis Moscuae), tuberculosis causa.

Fontes

• Encyclopaedia Sovietica Magna, editio tertia (Russice)
• Biographia Basilii Perov (Russice)
• Homines eminentes urbis Tobolii (Russice)

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Basilium Perov spectant.