Amperium,[1] signo A,[2] saepe amp imminutum,[3] est unitas basalis SI fluxus oneris electrici,[4][5][6] ex Andrea Maria Ampère appellata, mathematico et physico Francico, qui pater electromagntismi cum Ioanne Christiano Ørsted physico Danico aestimatur.

Simplex ammetri ferri moventis exemplar exhibitorium. Cum fluxus per spiram augeatur, tubus mergens porro intra spiram trahitur, atque index ad dextram errat.

Definitio mathematica recensere

Amperium anno 1948 sic definitum est, postulando constantem magneticum in lege Biot-Savartiana:

 .

Fluxus electricus constans fit si in duobus conductoribus parallelis contineatur, longitudinibus infinitis, quorum diametram neglegere possumus, uno metro subtiliter inter eos, vim in quoque conductore creat magnitudinis 2×10–7 Newtonii per metrum conductoris.

Notae recensere

  1.   Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)
  2. "2. SI base units", SI brochure (octava ed.), BIPM .
  3. SI supports only the use of symbols and deprecates the use of abbreviations for units."Bureau International des Poids et Mesures". 2006. p. 130 .
  4. BIPM (20 Maii 2019). Mise en pratique for the definition of the ampere in the SI. . BIPM .
  5. "2.1. Unit of electric current (ampere)", SI brochure (8th ed.), BIPM .
  6. Base unit definitions: Ampere Formula:Webarchive. Physics.nist.gov. Accessum 28 Septembris 2010.

Bibliographia recensere

  • Bodanis, David. 2005, Electric Universe. Novi Eboraci: Three Rivers Press. ISBN 978-0-307-33598-2.
  • Herman, Stephen L. 2020. Delmar's standard textbook of electricity. Ed. septima. Australia et Brasilia: Cengage. ISBN 9781337900348, ISBN 1337900346.
  • Kowalski, L. 1986. "A short history of the SI units in electricity." The Physics Teacher 24 (2): 97–99. Bibcode:1986PhTea..24...97K. Archivum.
  • Monk, Paul M. S. 2004. Physical Chemistry: Understanding our Chemical World. John Wiley & Sons. ISBN 0-471-49180-2.

Nexus externi recensere