Aloysius Schmaus

Aloysius vulgo Alois Schmaus (natus Neualbenreuth-Maiersreuth in Palatinatu Superiore die 28 Octobris 1901; mortuus Monaci die 27 Iulii 1970) fuit philologus Germanicus. Ei cordi erant linguae Slavicae meridianae et Balcanica.

Vita recensere

Absolutorio scholastico Metten in Bavaria Inferiore recepto philologiae generali et Indoeuropaeis studebat. Pragae et Monaci rebus Slavicis, Romanicis, Anglicis inflammatus est ut anno 1923 Monaci Henrico Berneker dissertationem ante oculos poneret cui titulus Die Entwicklung der konjunktionalen Hypotaxe im Čechischen. Postea Schmaus usque annum 1928 anni Albae Graecae rebus Balcanicis orientalibusque vacabat. Annis inter 1928 et 1940 in Alma Matre Singidunensi studiosos linguam Theodiscam docebat. Annis inter 1939 et 1944 Albae Graecae in instituto Germanico culturali operam dabat, cuius rectionem mense Augusto 1941 suscepit. Tunc Iugoslavia iam ab exercitu Germanico occupata erat. Singiduni professoris munus deserendum erat anno 1944, quo schola superior clausa est.

Anno autem 1948 habilitatio Monacensis secuta est, qua in urbe Schmaus docens privatus creatus est. Anno 1951 in universitate Monacensi professor extraordinarius, sex annis post autem ordinarius de philologiis Slavica et Balcanica declaratus est. In Academiam scientiarum Boicam anno 1963 cooptatus est.^[1]

Gravetudo recensere

Schmaus in plebe notus erat libris definitivis idiomatum Theodisci et Serbici discendorum.^[2] Disciplinas universitarias implens folia "Welt der Slaven", "Zeitschrift für Balkanologie" et "Slavistischen Beiträge" una cum collegarum turba edidit. Lucubrationes sat multas pepigit de Slavorum meridionalium linguis, habitu, cultu, consuetudinibus, spiritu. Praesertim paedagogus Dositheus Obradović et episcopus et princeps Petrus II Petrović Njegoš^[3] Aloysio Schmaus cordi erant. Insuper scripta vetustiora Serbica et carmina popularia antiqua edebantur vulgabanturque et verba Turcica a Slavis adhibita bene explicabantur. Schmaus plures symbolas Serbocroatice exaravit. Annis inter 1971 et 1979 anthologia quattuor in tomis in lucem proferri potuit praetitulata Gesammelte slavistische und balkanologische Abhandlungen.

Bibliographia recensere

M. Mojašević: Schmaus, Alois. Apud: Miroslav Krleža (red.): Enciklopedija Jugoslavije. Tomus 7, R–Srbija. JLZ, Agrani 1968, p. 173.
H. Birnbaum: Schmaus, Alois. Apud: Mathias Bernath, Karl Nehring (ed.): Biographisches Lexikon zur Geschichte Südosteuropas. Tomus IV, R–Z.^{[nexus deficit]} (=Südosteuropäische Arbeiten, 75/4). Oldenbourg, Monaci 1981, p. 92–93.
Frank-Rutger Hausmann: "Auch im Krieg schweigen die Musen nicht": die Deutschen Wissenschaftlichen Institute im Zweiten Weltkrieg, Vandenhoeck & Ruprecht, Göttingen 2001, ISBN 3-525-35357-X.

Nexus externi recensere

Opera ab hoc homine vel de eo scripta apud Bibliothecam Nationalem Germanicam (Theodisce)
Res a Schmaus editae

Notae recensere

↑ tabula in elenchis academicis
↑ Nemački u 100 lekcija, 1954/1971; Serbokroatisch für Deutsche (Lehrbuch der serbischen Sprache, 1944; Lehrbuch der serbokroatischen Sprache, 1961).
↑ Eius opus Gorski Vijenac a Schmaus anno 1963 editum est.

[1] tabula in elenchis academicis

[2] Nemački u 100 lekcija, 1954/1971; Serbokroatisch für Deutsche (Lehrbuch der serbischen Sprache, 1944; Lehrbuch der serbokroatischen Sprache, 1961).

[3] Eius opus Gorski Vijenac a Schmaus anno 1963 editum est.

[1]

[2]

[3]