Aestuarium (-ii, n.) est fluminis ostium sive fluminis fauces vel amnis os maritimum, id est pars fluminis ubi istud in mare influit, et qua effectus maritimi sub sensum cadit, praecipue profluentia aquis salsis.

Despectus in aestuarium Fluvii Argentei ex satellite.
Aestuarium fluminis Amazoni.

Etymologia recensere

Vocabulum aestuarium sensu 'locus fluxus aquarum maris litus ineuntis' a fonte Latino aestu ('fluxu aquarum maris') deducitur. Lucius Flavius Arrianus in opere historiae Anabasi de rebus gestis Alexandri Magni aestuaria fluminum Indi, Danubii, et Nili descripsit nomine deltae.[1]

Nexus interni

Notae recensere

  1. Francis Celoria (1966), "Delta as a Geographical Concept in Greek Literature," Isis 57 (3): 385–88.

Bibliographia recensere

  • Day, J. H. 1981. Estuarine Ecology. Roterodami: A. A. Balkema. ISBN 90-6191-205-9.
  • Finkl, Charles W. 2019. Encyclopedia of coastal science. Novi Eboraci, Berolini, Heidelbergae: Springer. ISBN 9783319938059, ISBN 9783319938073, ISBN 9783319938066.
  • Ahnert, Frank. 2009. Einführung in die Geomorphologie. Stutgardiae. ISBN 978-3-8001-2907-2.
  • Harff, Jan, Martin Meschede, Sven Petersen, et Jörn Thiede, eds. 2016. Encyclopedia of marine geosciences. Dordrecht: Springer Reference, Springer Science+Business Media. ISBN 9789400762374, ISBN 9400762372.
  • Speirs, D., et W. S. C. Gurney. 2001. "Population persistence in rivers and estuaries." Ecology 82: 1219–37. ISSN 0012-9658.
  • Selleslagh, Jonathan. 2008. Fonctionnement des nourriceries intertidales et estuariennes. Influence de l'environnement sur la dynamique et les performances physiologiques de l'ichtyofaune. Littoral.
  • Société nationale de protection de la nature. 2008. Estuaires, deltas et baies.